Brak zgłoszenia SD-Z2 o nabyciu spadku

6-miesięczny termin na złożenie SD-Z2

Chcąc skorzystać ze zwolnienia winny Panie w terminie 6 miesięcy od wizyty u notariusza celem poświadczenia dziedziczenia złożyć w urzędzie skarbowym zgłoszenie SD-Z2. Niestety termin ten jest terminem materialnoprawnym i jako taki nie podlega przywróceniu.

W przypadku niespełnienia warunków ww. (i wymienionych w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn) nabycie w drodze dziedziczenia (spadek) podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej. Zatem należy złożyć zeznanie SD-3, czego konsekwencją jest wydanie decyzji przez organ podatkowy, w której organ ustala wysokość podatku od spadków i darowizn.

Kwota 9.637 zł nie podlega opodatkowaniu, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej; od nadwyżki podstawy opodatkowania ponad ww. kwotę wolną od podatku, podatek w I grupie wynosi 3%, 5% i 7%, a oblicza się go według następującej skali:

• do kwoty 10.278 zł podatek wynosi 3%;
• przy kwocie ponad 10.278 zł do 20.556 zł podatek wynosi 308 zł 30 gr i 5% nadwyżki ponad 10.278 zł;
• powyżej kwoty 20.556 zł podatek wynosi 822 zł 20 gr i 7% nadwyżki ponad 20.556 zł.

Zobacz również: Jaka kara za niezgłoszenie nabycia spadku?

Z ważnych powodów US może odroczyć, rozłożyć na raty lub umorzyć zobowiązanie podatkowe

Jeśli nie mają Panie środków na zapłatę podatku, to już po wydaniu decyzji mogą Panie wnioskować np. o umorzenie podatku lub rozłożenie płatności na raty w trybie art. 67a Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tym przepisem (art. 67a. § 1) organ podatkowy, na wniosek podatnika nieprowadzącego działalności gospodarczej w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, może:

1) odroczyć termin płatności podatku lub rozłożyć zapłatę podatku na raty;

2) odroczyć lub rozłożyć na raty zapłatę zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę lub odsetki określone w decyzji, o której mowa w art. 53a;

3) umorzyć w całości lub w części zaległości podatkowe, odsetki za zwłokę lub opłatę prolongacyjną.

Co do przedawnienia to teoretycznie jest to możliwe oczywiście, trudno jednak na to liczyć. Pomijam już fakt, że czynem zabronionym jest tego rodzaju unikanie opodatkowania i jest to zagrożone sankcjami z Kodeksu karnoskarbowego.

Zobacz również: Podatek od darowizny z zagranicy

Przedawnienie zobowiązania podatkowego

Ordynacja wskazuje, że zobowiązanie podatkowe nie powstaje, jeżeli decyzja ustalająca to zobowiązanie została doręczona po upływie 3 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy; niemniej jednak, gdy tak jak w Pań przypadku podatnik nie złożył deklaracji, na wydanie i doręczenie decyzji organ ma 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy. W opisanym przypadku, jako że nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma, organ może wydać decyzję do końca 2015 roku. W teorii jest to możliwe i później, jeśli z jakiegoś powodu odnowi się obowiązek podatkowy.

Podatek ustalony w decyzji przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Ergo, jeśli organ wyda i doręczy decyzję w 2015 roku to zobowiązanie przedawni się z końcem 2020 roku (co również pewne nie jest, bowiem bieg terminu przedawnienia może ulegać przerwaniu i zawieszeniu na skutek różnych działań organów podatkowych).

Źródła:

1. Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. 1997 nr 137 poz. 926

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.