Rozliczenie w Polsce spadku z zagranicy

Opodatkowanie zagranicznego spadku

Na gruncie prawa polskiego nabycie spadku stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. W artykule 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn czytamy, że nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jeżeli jest Pan obywatelem polskim lub ma Pan miejsce stałego pobytu na terenie RP, to nabycie spadku od osoby z Niemiec podlega co do zasady opodatkowaniu polskim podatkiem od spadków i darowizn.

Z opisu sprawy wynika, że nabycie spadku miało miejsce od osoby niespokrewnionej z Panem, a zatem zaliczanej do III grupy podatkowej. Warto tutaj zauważyć, że zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 4902 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej. W konsekwencji obowiązek podatkowy wystąpi, jeżeli wartość nabytego spadku przekroczyłaby 4902 zł (chyba że w ciągu ostatnich 5 lat otrzymał Pan od tej osoby jakieś inne darowizny).

Zobacz również: SD-Z2 spadek

Wysokość spadku a kwota wolna od podatku

Z kursów NBP stosowanych do przeliczania euro na złotówki z ostatniego roku wynika, że kurs ten nie przekroczył poziomu 4,4 zł/euro. Zatem gdyby otrzymał Pan spadek w przykładowej wysokości 1000 euro, to po przeliczeniu takiej kwoty na złotówki, okazałoby się, że nie zostałaby przekroczona kwota 4902 zł. W rezultacie spadek takie wysokości nie byłby w Polsce opodatkowany, ponieważ przeliczona na złotówki kwota spadku nie przekracza kwoty wolnej od podatku, która w przypadku osoby z III grupy podatkowej nie przekracza 4902 zł. W takiej sytuacji nie miałby Pan również obowiązku zgłaszania spadku do polskiego urzędu skarbowego, gdyż taki spadek nie podlega opodatkowaniu.

Gdyby spadek był większy, na przykład wynosił 5000 euro, w takim przypadku powstałby obowiązek podatkowy od nadwyżki ponad 4902 zł. Rozliczenia podatku w takim przypadku dokonuje się poprzez złożenie zeznania SD-3. W zeznaniu tym należałoby podać datę powstania obowiązku podatkowego, którą jest data dokumentu potwierdzającego nabycie spadku.

Zobacz również: Obywatelstwo niemieckie po ojcu

Formularz SD-3

Opisana sytuacja, owszem, może rodzić pewne problemy natury formalnej związane z wypełnieniem formularza SD-3. Proszę jednak pamiętać, że w przypadku niezgłoszenia spadku naraża się Pan na negatywne konsekwencje ze strony urzędu skarbowego. W razie kontroli z US raczej słabą linią obrony będzie stwierdzenie, że nie zgłosił Pan nabycia spadku, ponieważ nie zna Pan numeru PESEL/NIP spadkodawcy. W czasie, gdy pracowałem jeszcze w US, w takim przypadku po prostu było przyjmowane zeznanie SD-3 bez tego numeru. Ponadto również w przypadku spadku po osobach zmarłych przed 1990 r. przyjmowane są zgłoszenia SD-3, ponieważ takie osoby w ogóle nie miały nadanego NIP/PESEL. Nie jest to okoliczność wyłączająca obowiązek zgłoszenia nabycia spadku.

Myślę, że ewentualne koszty, jakie poniósłby Pan z uwagi na nałożenie na Pana kary grzywny przez US w ramach Kodeksu karnego skarbowego za nieodprowadzenie podatku, mogą być jednak większe niż koszt tłumaczenia dokumentów.

Zobacz również: Zgłoszenie spadku do urzędu skarbowego

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.